Verhoeven gebruikt etappe 3 om
even bij te komen
07/01/2015 om
0:20
Na de ontberingen en inspanningen van de
tweede etappe, was de derde er eentje om weer
een beetje bij te komen. Frans Verhoeven maakte
dankbaar gebruik van die gelegenheid.
De dag van gisteren was nog niet helemaal
weggetrokken uit het lijf van de veteraan, die
daarom besloot om behoudend te rijden. Met de
32ste tijd kwam Verhoeven aan in Chilecito.
De proef van 220 kilometer was niet overdreven
moeilijk, maar in de tweede helft moesten de
motorrijders toch flink aan de bak met een zeer
technisch stuk vol stenen die verborgen lagen om
een laag feshfesh. Frans Verhoeven zag een
andere motorrijder een flinke smak maken op de
rotsen en koos ervoor op safe te gaan. “Ik heb
vandaag een Henk Knuimannetje gedaan,” grinnikte
Verhoeven. “Laat een ander de fouten maar maken.
Heel blijven en de Yamaha heel houden was de
prioriteit vandaag.”
De 220 kilometer waren alleen voor de motoren en
quads. De auto’s en trucks reden een andere
route. Dat was maar goed ook, meende Verhoeven.
“Er zaten stukken trialwerk bij, waar de auto’s
echt niet doorheen hadden gekund.” Op ongeveer
driekwart van de rit bijvoorbeeld werden de
motorrijders een canyon ingestuurd, met
rotsblokken en afstappen van anderhalve meter.
“Als je er niet vanaf kon of durfde springen,
moest je er omheen, maar dat kostte tijd.”
Voor trialspecialist Verhoeven was het geen
probleem, al merkte hij toch nog wel de
vermoeidheid van gisteren. “Ik ben zo diep
gegaan. En dan die warmte erbij… Ik merk nu wel
dat ik niet meer zo snel herstel als vroeger.
Als je ziet wat er gisteren allemaal is gebeurd,
is het ook niet zo gek eigenlijk. Normaal
gesproken, als de rit niet geneutraliseerd was
geweest, had de helft eruit gelegen. Jammer
genoeg was mijn teammaat Robert van Pelt onder
de uitvallers. Dat is ontzettend vervelend voor
hem, maar ook voor het team en de sponsors. En
ook voor mij. Ik vind het jammer dat hij er niet
meer bij is. Ondanks alles heb ik wel plezier
gehad vandaag. Ik kon weer liedjes neuriën
onderweg. Dat is een goed teken.”
. |